Doel van refractiechirurgie

Schematische voorstelling van de behandeling

Doel van refractiechrirurgie is: bereiken dat iemand een bril of contactlenzen niet langer of veel minder hoeft te dragen. Vandaar de Nederlandse term brilvervangende ingrepen. Het oog heeft een lenzenstelsel dat er voor zorgt dat op het netvlies een mooie scherpe afbeelding komt van datgene waarnaar wij kijken. Dit lenzenstelsel bestaat uit het hoornvlies en de ooglens. Het hoornvlies draagt meer bij tot de lichtbreking, welke tot beeldvorming op het netvlies leidt dan de eigenlijke ooglens. De totale lenssterkte van het oog wordt de brekingssterkte of refractie genoemd. Afwijkingen ervan zijn brekingsafwijkingen of refractie-afwijkingen. Bij de refractiechirurgie wordt een refractie-afwijking verminderd. Het betreft een grote verscheidenheid van technieken om bijziendheid (myopie), verziendheid (hypermetropie) en een cylindrische afwijking (astigmatisme) te corrigeren. Een brilvervangende ingreep wordt vooral toegepast bij bijziendheid.

De sterkte van een lens wordt uitgedrukt in dioptrieën, afgekort D. Een bijziende is bijvoorbeeld -1 D of -4 D, wat wil zeggen dat hij een brillenglas van -1 D of -4 D nodig heeft om goed scherp in de verte te kunnen zien. Een verziende heeft plus-glazen nodig, bijvoorbeeld +1 D of +4 D. De meeste technieken die worden toegepast bij de brilvervangende ingrepen zijn erop gericht de bolling en daarmee de brekingssterkte van het hoornvlies te veranderen. Het zijn

  • Excimer laserbehandeling: PRK en LASIK
  • Implantatie van een extra lens in het oog vóór de pupil: ARTISAN lens.
  • Verwijdering van de heldere ooglens
  • Implantatie van een dunne contactlens achter de pupil